گیربکس چیست؟
گیربکس وسیله ای مکانیکی است که برای افزایش گشتاور خروجی یا تغییر سرعت (RPM) موتور استفاده می شود. شفت موتور به یک انتهای گیربکس متصل می شود و از طریق پیکربندی داخلی چرخ دنده های یک گیربکس، گشتاور خروجی و سرعت مشخص شده را فراهم می کند.
از آنجایی که هر موتور می‌تواند به میزان محدودی دور بگیرد وجود گیربکس این تضمین را فراهم می‌کند که راننده بتواند بدون بالا بردن بیش از حد دور موتور نیروی تولیدی آن را کنترل و سرعت وسایل نقلیه را افزایش دهد.
وظیفه جعبه دنده یا همان گیربکس چیست؟
اصلی‌ترین وظیفه گیربکس را باید ایجاد تعادل میان سرعت و نیرو دانست. این موضوع بدین معنی است که یک جعبه دنده باید بتواند در سربالایی‌ها نیروی کافی و مناسب خودرو را فراهم کند و در مسیرهای صاف و هموار همچون اتوبان‌ها و بزرگراه‌ها سرعت بالا مورد نیاز را تامین کند. چنین فرآیندی بدون انتخاب دنده مناسب در گیربکس میسر نمی‌شود.
وظیفه گیربکس ایجاد تعادل بین سرعت و نیرو است. به عبارت دیگر چرخ دنده باید بتواند نیرو خودرو را در سربالایی ها تامین کند. در راه های هموار نیز باید سرعت موردنیاز را تامین کند. این پروسه توسط تنظیم دنده مناسب در گیربکس امکان پذیر است.
انواع چرخ دنده ها
چرخ دنده های داخل یک گیربکس می توانند یکی از چندین نوع باشند، از چرخ دنده های مخروطی و چرخ دنده های مخروطی مارپیچی گرفته تا چرخ دنده های حلزونی و موارد دیگر مانند چرخ دنده های سیاره ای. چرخ دنده ها بر روی شفت هایی نصب می شوند که توسط بلبرینگ های غلتکی حمل می شوند و در اطراف آنها می چرخند. گیربکس یک روش مکانیکی برای انتقال انرژی از یک دستگاه به دستگاه دیگر است و برای افزایش گشتاور و در عین حال کاهش سرعت استفاده می شود.
گیربکس ها در بسیاری از کاربردها از جمله ماشین ابزار، تجهیزات صنعتی، تسمه نقاله و تقریباً هر برنامه انتقال قدرت با حرکت چرخشی که نیاز به تغییر در گشتاور و سرعت مورد نیاز دارد، استفاده می شود.
- ۰۰/۱۰/۲۵