تاریخچه هواپیما سازی

با نگاهی به تاریخچه هوانوردی، فکر می کنید چه کسی اولین تلاش موفق را انجام داد؟ چه کسی هواپیما را اختراع کرد؟ یا این یک تلاش انباشته بود؟

مردم از ابتدا شیفته پرواز در آسمان بوده اند، نقاشی ها، کنده کاری ها و آثار بی شماری که به وضوح این جذابیت را نشان می دهد. اما چه کسی این جذابیت را به سطح بعدی رساند؟ چه کسی تصمیم گرفت این رویا را به آسمان های وسیع ببرد و اولین هواپیما را اختراع کند؟

بیایید سفری در تاریخ هوانوردی داشته باشیم و یاد بگیریم که چه کسی هواپیما را اختراع کرده است.

فرانچسکو لانا دترزی در سال 1670 نظریه ای را منتشر کرد که پیشنهاد می کرد از کره های فویل مسی حاوی خلاء برای حمل و نقل سبک تر از هواپیما استفاده شود. چنین کره‌هایی سبک‌تر از هوای اطراف هستند و برای بلند کردن یک کشتی هوایی کافی است.

اگرچه از نظر تئوری درست است، اما متأسفانه، طراحی او ممکن نبود زیرا فشار هوای اطراف اگر کره ها حاوی چیزی جز خلاء نباشند، خرد می شود.

این تئوری که به عنوان کشتی هوایی خلاء شناخته می شود، با هر نوع مواد فعلی، رویایی غیرقابل تحقق باقی می ماند. با این وجود، نمی‌توانیم تلاش ترزی را هنگام بحث در مورد اینکه چه کسی هواپیما را اختراع کرده است نادیده بگیریم.

بالن

در قرن هجدهم، گاز هیدروژن کشف شد، سرانجام ماده ای سبک تر از هوا! این امر منجر به اختراع بالون هیدروژنی شد. برادران مونتگولفیر پروازهای سرنشین دار بالن هوای گرم را در آن زمان آغاز کردند.

در 21 نوامبر 1783، مونت گلفیرز اولین پرواز رایگان را با مسافران انسانی انجام داد. بالون با آتش هیزمی کار می کرد. 8 کیلومتر رانده شد.

استفاده از بالن برای اهداف نظامی در اواخر قرن 18 آغاز شد. دولت فرانسه در آن دوران شرکت های بالون را تأسیس کرد.

پایه و اساس آیرودینامیک مدرن تقریباً در همان زمان و در نتیجه تئوری های متنوع در مکانیک، به ویژه دینامیک سیالات و قوانین حرکت نیوتن آغاز شد.

کشتی های هوایی یا بالون های هدایت شونده

کار بر روی ساخت بالون های قابل هدایت یا هدایت پذیر در طول قرن نوزدهم ادامه یافت. اولین پرواز با قدرت، کنترل شده و پایدار در سال 1852 انجام شد، زمانی که هانری گیفارد 24 کیلومتر را در فرانسه با استفاده از یک وسیله نقلیه موتور بخار پرواز کرد.

حتی اگر کشتی‌های هوایی یا دایری‌بل‌ها در جنگ جهانی اول و دوم استفاده می‌شدند، و تا به امروز همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرند، حتی اگر به صورت بسیار محدود، توسعه آن‌ها با هواپیماهای سنگین‌تر از هوا پیشی بگیرد.

 

سر جورج کیلی، پدر هواپیما

کیلی اولین کسی بود که چهار نیروی مؤثر بر هواپیما را شناسایی کرد: رانش، بالابر، کشش و وزن. او همچنین اولین کسی بود که هواپیمای سنگین‌تر از هوا را طراحی کرد و در طراحی‌های خود بر ثبات و کنترل تمرکز داشت.

او یک گلایدر سرنشین دار یا "چتر نجات قابل کنترل" را طراحی کرد که قادر به پرتاب از بالای یک تپه بود. این گلایدر در سال 1853 اولین هوانورد را در برومپتون دیل حمل کرد.

برادران رایت

برادران رایت با عزمی چشمگیر، روش خود را از طریق گلایدرها و ساخت اولین هواپیما به کار گرفتند. رایت ها اولین پرواز ثابت، کنترل شده و با نیروی انسانی سنگین تر از هوا را در 17 دسامبر 1903 انجام دادند.

اولین هواپیمای آنها ناپایدار و غیرقابل اعتماد بود، اما برادران دست از کار نکشیدند، آنها Flyer 2 و Flyer 3 را ساختند. Flyer III به اولین هواپیمای کاربردی در تاریخ تبدیل شد که به طور پیوسته تحت کنترل کامل پرواز می کرد، خلبان خود را به عقب بازگرداند و با خیال راحت فرود آمد.