روغن کاری چیست؟

روانکاری فرآیند یا تکنیک استفاده از روان کننده برای کاهش اصطکاک و سایش و پارگی در تماس بین دو سطح است. مطالعه روانکاری یک رشته در زمینه تریبولوژی است.

روان کننده ها می توانند جامد (مانند دی سولفید مولیبدن MoS2)، پراکندگی جامد/مایع (مانند گریس)، مایعات (مانند روغن یا آب)، پراکندگی مایع-مایع یا گاز باشند.

سیستم های روانکاری سیال به گونه ای طراحی شده اند که بار اعمال شده به طور جزئی یا کامل توسط فشار هیدرودینامیکی یا هیدرواستاتیکی حمل می شود که باعث کاهش فعل و انفعالات جسم جامد (و در نتیجه اصطکاک و سایش) می شود. بسته به درجه جداسازی سطح، رژیم های روغنکاری متفاوتی قابل تشخیص است.

روانکاری کافی اجازه می دهد تا عملکرد صاف و مستمر عناصر ماشین، سرعت سایش را کاهش دهد و از فشار یا تشنج بیش از حد در یاتاقان ها جلوگیری کند. هنگامی که روغن کاری خراب می شود، اجزا می توانند به طور مخرب روی یکدیگر ساییده شوند و باعث گرما، جوشکاری موضعی، آسیب مخرب و خرابی شوند.
روانکاری کنترل اصطکاک و فرسودگی با وارد کردن یک فیلم کاهش دهنده اصطکاک بین سطوح متحرک در تماس است. روان کننده مورد استفاده می تواند یک ماده سیال، جامد یا پلاستیک باشد.

اگرچه این یک تعریف معتبر است، اما نمی تواند تمام آنچه را که روانکاری واقعاً به دست می آورد، درک کند.

مواد مختلفی را می توان برای روانکاری سطح استفاده کرد. روغن و گریس رایج ترین هستند. گریس از روغن و یک عامل غلیظ کننده برای به دست آوردن قوام آن تشکیل شده است، در حالی که روغن چیزی است که در واقع روغن کاری می کند. روغن ها می توانند مصنوعی، گیاهی یا معدنی و همچنین ترکیبی از آنها باشند.

برنامه تعیین می کند که کدام روغن، که معمولا به عنوان روغن پایه نامیده می شود، باید استفاده شود. در شرایط سخت، روغن های مصنوعی می توانند مفید باشند. در مواردی که محیط زیست نگران کننده است، ممکن است از روغن های پایه گیاهی استفاده شود.

روان کننده های حاوی روغن دارای مواد افزودنی هستند که خواص روغن پایه را تقویت، اضافه یا سرکوب می کند. مقدار مواد افزودنی بستگی به نوع روغن و کاربرد آن دارد. به عنوان مثال، روغن موتور ممکن است دارای یک ماده پراکنده کننده باشد.

یک ماده پراکنده، مواد نامحلول را در کنار هم نگه می دارد تا در جریان گردش توسط فیلتر حذف شوند. در محیط‌هایی که در درجه حرارت بسیار زیاد قرار دارند، از سرد تا گرم، ممکن است یک بهبود دهنده شاخص ویسکوزیته (VI) اضافه شود. این افزودنی‌ها مولکول‌های آلی بلندی هستند که در شرایط سرد در کنار هم قرار می‌گیرند و در محیط‌های گرم‌تر از هم جدا می‌شوند.

این فرآیند ویسکوزیته روغن را تغییر می دهد و به آن اجازه می دهد در شرایط سرد بهتر جریان داشته باشد و در عین حال خواص دمای بالا خود را حفظ کند. تنها مشکل افزودنی ها این است که می توان آنها را تخلیه کرد و برای بازگرداندن آنها به سطح کافی، به طور کلی حجم روغن باید تعویض شود.

آیا می توان روغن سوخته را تصفیه کرد؟

یکی دیگر از موضوعاتی که امروزه می توان بدان توجه کرد موضوع تصفیه روغن و استفاده مجدد از آن در صنعت است. روغن در فرآیند استفاده می سوزد و دیگر قابل استفاده نیست اما می توان با تصفیه روغن آن را مجدد به چرخه مصرف آورد. روغن در مرحله اول تولید می شود و در مراحل تولید نیز تصفیه اول انجام می شود اما تصفیه دوم زمانی اتفاق می افتد که روغن سوخته و قابل استفاده نیست. در این مزحله روغن مجدد به چرخه تصفیه وارد شده و مورد استفاده قرار می گیرد. شما می توانید اطلاعات بیشتر درباره تصفیه روغن را در این مقاله https://niroonamad.com/تصفیه-روغن/ بخوانید و با دستگاه تصفیه روغن نیز آشنا شوید. 

جمع بندی 

ما در این مقاله اطلاعاتی درباره روغن کاری در اختیارتان قرار دادیم سپس موضوع تصفیه روغن نیز مورد بررسی قرار گرفت. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید وارد لینک بالا شوید.