صنعت کشاورزی

صنعت کشاورزی متشکل از شرکت ها و شرکت هایی است که در تولید مواد غذایی یا محصولات کشاورزی برای مقاصد مصرفی مشارکت دارند. این شامل شرکت‌هایی می‌شود که در پرورش حیوانات تخصص دارند و شرکت‌هایی که در زمینه رشد محصولات کشاورزی تخصص دارند. بخش تولید حیوانات به مزارع سنتی گوشت گاو، لبنیات، مرغ یا خوک محدود نمی‌شود، بلکه زنبورستان‌ها (مزرعه‌های زنبور عسل) و آبزی‌پروری (مزارع ماهی و غذاهای دریایی) نیز هستند. به طور مشابه، تولیدات گیاهی نه تنها شامل محصولات غذایی می شود، بلکه شامل گلخانه ها، نهالستان ها و محصولات زراعی مانند تنباکو و پنبه نیز می شود. کشاورزی یک صنعت قدیمی و جدید است. هزاران سال است که در عمل بوده است، اما اشکال تولید در حال تکامل دائمی بوده است. صنعت کشاورزی همچنین شامل مشاغل حمایتی کشاورزی است که بذرها، تجهیزات کشاورزی و سایر کالاها و خدماتی را تولید می‌کنند که به صنعت کشاورزی کمک کرده تا در طول سال‌ها کارآمدتر و مولدتر شود.

تاریخ:

قدمت کشاورزی نزدیک به 10000 سال است. شکارچیان عشایر سابق در "هلال حاصلخیز" واقع در خاورمیانه ابتدا شروع به برنامه ریزی برای کاشت و برداشت گیاهان خاصی کردند که قبلا برای غذا در طبیعت جمع آوری شده بودند. از این نقطه به بعد، کشاورزی گسترش خود را در سراسر جهان آغاز کرد. در قرون وسطی، صنعت با اختراع آبیاری، تناوب زراعی و گاوآهن بازده بالاتری را تجربه کرد. همچنین در طول مثلث های تجاری که در دهه 1400 رخ داد، مبادله بذرهای محصول صورت گرفت. کشاورزان دیگر محدود به محصولات محلی نبودند و می توانستند با محصولات عجیب و غریب تر تجارت کنند. این محصولات عجیب و غریب را می توان به امید ایجاد یک محصول جدید محلی در بازار محلی دوباره کاشت یا توسط کشاورزان برای اهداف متفرقه استفاده کرد. بزرگترین عامل کمک به صنعت کشاورزی بسیار کارآمدی که امروزه داریم، پیشرفت مکانیزاسیون در دهه 1900 است. فناوری جدید به میزان قابل توجهی میزان ساعات کار مورد نیاز برای تولید محصول را کاهش داد و به کشاورز کوچک و خانوادگی اجازه داد تا محصول بیشتری تولید کند. با این وجود، با وجود تمام تحولات در صنعت، اصول اولیه یکسان باقی می مانند. برای کاشت و برداشت محصولات برای مصرف یا استفاده توسط انسان.

رهبران:

اکثریت قریب به اتفاق مزارع و دامداری‌ها متعلق به خانواده‌های کوچک هستند، اما مزارع شرکتی که تنها 10 درصد از کل شرکت‌ها را تشکیل می‌دهند، بیش از 75 درصد از محصول کشاورزی را تولید می‌کنند. بخش‌های خاصی از صنعت ممکن است متمرکز باشند، اما در کل، صنعت بسیار پراکنده است. شرکت‌های بزرگ در سمت کشت محصولات کشاورزی عبارتند از Dole Food Company و Del Monte Fresh Produce. در سمت پرورش حیوانات، Cargill، Tyson Foods و Smithfield Foods به خوبی شناخته شده اند. نستله بزرگترین شرکت غذایی از نظر میزان فروش است و در بسیاری از جنبه های صنعت درگیر است.

گرایش ها:

بسیاری از روندها در صنعت توسعه یافته اند زیرا شرکت ها تلاش می کنند با هزینه کمتری به افراد بیشتری غذا بدهند. اصلاح ژنتیکی در حال رایج شدن است زیرا کشاورزان به دنبال حفظ و تقویت صفات مورد نظر در حیوانات یا محصولات خود هستند، مانند سرسختی، عملکرد بالا و رشد سریع. پیشرفت عبارت است از توسعه بیوداروها یا تغییر ژنتیکی گیاهان برای رشد داروهای خاص و شبیه سازی حیوانات برای حفظ بهترین صفات ژنتیکی. استفاده از فناوری هایی مانند موقعیت یابی GPS برای کاشت و ردیابی حیوانات یا وسایل ارتباطی قابل حمل نیز باعث صرفه جویی در زمان و هزینه با ارزش برای مؤسسات مختلف می شود. از جنبه تجاری، ادغام در حال افزایش است و تعاونی‌های غذایی مانند Sunkist Growers که تسهیلات را به اشتراک می‌گذارند و برای کاهش هزینه‌ها با هم خرید می‌کنند، شروع به گسترش قابلیت‌های خود برای ورود به مراحل پردازش محصول خود کرده‌اند. بازارهای مهمی مانند کشاورزی ارگانیک، گوشت پرورش یافته طبیعی یا محصولات محلی نیز اهمیت یافته اند.

مسائل عمده:

رشد سریع جمعیت جهان باعث افزایش تقاضا برای تولید مواد غذایی شده است. این با مشکلات زیادی همراه بوده است. بسیاری از مردم از اثرات منفی زیست محیطی کشت در مقیاس بزرگ، مانند شور شدن خاک، از بین رفتن اکوسیستم ها به دلیل تبدیل آنها به زمین های قابل کشت، آلودگی هوا ناشی از سوزاندن سوخت های فسیلی برای ماشین آلات کشاورزی و تعداد زیاد دام، آلودگی زمین شکایت دارند. از کودها، و کاهش زیست توده های متنوع به چند گونه منتخب از گیاهان و جانوران که صنعت سودآور تلقی می کند. همانطور که علاقه به سوخت های زیستی همچنان در حال رشد است، انتظار می رود قیمت محصولات مورد استفاده برای تولید این سوخت ها نیز افزایش یابد. در نهایت، نگرانی هایی در مورد افزایش استفاده از ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی (GMOs) وجود دارد. تراریخته ها تهدیدی برای محصولات محلی هستند، هم به دلیل خطر عدم استفاده کشاورزان از محصولات محلی و هم به دلیل گرده افشانی متقابل احتمالی با این محصولات، و می توانند به دلیل حفاظت از حق ثبت اختراع، کنترل قیمت بیش از حد را به خالق این دانه ها بدهند. با این حال، تراریخته‌ها محصولات کشاورزی ارزان‌تری را نیز ممکن می‌سازند. که اخیراً با افزایش قیمت کالاها مشکل بزرگی است. این آی