کمیسیون ماده 100 چیست و شامل چه مواردی می شود؟

در همه شهرهای دنیا برای ساخت‌و‌ساز در شهرها، قوانین و ضوابطی وجود دارد اما از آنجایی که ممکن است این ضوابط به هر دلیلی از سوی شهروندان یا افراد سودجو نقض شود، نهادی برای رسیدگی به آن از سوی قانونگذار تعیین شده است که در این گزارش با آن آشنا میشویم.

کمیسیون ماده 100 برای همه شهرنشین‌ها به‌ویژه افرادی که درگیر ساخت و ساز یا خرید و فروش ملک بوده‌اند، نامی آشناست. این کمیسیون وظیفه رسیدگی به تخلفات ساختمانی را دارد یعنی اگر بنایی بدون اخذ پروانه ساخته شود، بنای ساخته شده مطابق با پروانه اخذ شده نباشد یا بعد از پایان ساخت، بخش‌های دیگری به بنا اضافه شود،‌ کمیسیون مذکور به آن رسیدگی می‌کند.

طبق مادۀ 100 قانون شهرداری‌ها، مالکان اراضی و املاک واقع در محدودۀ خدماتی باید قبل از ساخت‌وساز از شهرداری‌ها پروانۀ ساختمان بگیرند و شهردار‌ی‌ها موظف هستند از طریق مأموران خود از عملیات‌ ساختمانی بدون پروانه یا خلاف پروانه در زمین محصور یا غیرمحصور جلوگیری کنند. در صورت خلاف این ماده، همان‌طور که در مادۀ 100 اشاره شد، جلوی آن‌ها گرفته می‌شود و عاملان برای رسیدگی به کمیسیون مادۀ 100 ارجاع داده می‌‌شوند.

احداث بنای بدون پروانه (مجوز)

مطابق مادۀ 100 قانون شهرداری مالکان زمین‌‌ها و املاکی که در محدودۀ شهر یا حریم آن واقع شده‌اند، باید قبل از هر اقدامی برای ساخت‌‌وساز یا تفکیک از شهرداری پروانه (مجوز) بگیرند. درصورتی‌که بنایی بدون گرفتن مجوز ساخت از شهرداری دست به ساخت‌‌وساز بزند، رأیی که کمیسیون صادر می‌‌کند در دو حالت زیر متفاوت خواهد بود:

اگر ساخت‌‌وساز بدون رعایت اصول فنی و بهداشتی و شهرسازی باشد، کمیسیون موظف است حکم به تخریب بنا بدهد.

اگر ساخت‌‌وساز بدون گرفتن مجوز از شهرداری باشد، ولی اصول فنی و بهداشتی شهرسازی در آن رعایت شده باشد، کمیسیون می‌‌تواند حکم به تخریب یا پرداخت جریمه صادر کند. اگر حکم به پرداخت جریمه صادر شود، میزان جریمه با توجه متراژ بنایی است که بدون مجوز ساخته شده‌ است. در این حالت به ازای هر مترمربع بنای بدون مجوز، یک‌دهم ارزش معاملاتی ساختمان جریمه دریافت می‌‌شود. پس از پرداخت جریمۀ شهرداری و نیز عوارض قانونی برگ پایان‌کار ساختمان صادر می‌شود.

تخلف تراکم اضافی

مساحت زیربنای هر ساختمان در پروانۀ ساخت آن ذکر می‌‌شود، حال اگر زائد بر مساحت زیربنای مندرج در پروانۀ ساختمان اضافه بنا وجود داشته باشد، گفته می‌‌شود شخص مرتکب تخلف تراکم اضافی شده ‌است. کمیسیون مادۀ 100 قانون شهرداری در این خصوص می‌‌تواند دو نوع حکم صادر کند: 1. تخریب؛ 2. جریمه.

درصورتی‌که در ساخت ساختمان اصول فنی شهرسازی و بهداشتی رعایت نشده باشد یا اینکه کمیسیون در ابتدا حکم به پرداخت جریمه صادر کند ولی این جریمه پرداخت نشود، کمیسیون حکم تخریب بنای اضافی را صادر خواهد کرد. اگر قلع اضافه بنا ضرورت نداشته باشد، کمیسیون حکم به پرداخت جریمه صادر خواهد کرد. عواملی در صدور رأی کمیسیون به اخذ جریمه مؤثر هستند که شامل نوع استفاده از فضای ایجادشده و  نوع ساختمان از نظر مصالح است.

موقعیت ملک از نظر مکانی نیز از این حیث مورد بررسی قرار می‌گیرد که در خیابان‌ اصلی، خیابان‌ فرعی، کوچۀ بن‌باز یا کوچۀ بن‌بست قرار دارد یا خیر.

تخلف مربوط به احداث نکردن پارکینگ
 
در برخی موارد با توجه به مشخصات پروانه و همچنین نقشه‌‌ها و ضوابط شهرداری احداث پارکینگ ضروری است. حال اگر سازندۀ ساختمان بدون توجه به این ضوابط پارکینگ نسازد یا اینکه ساخت پارکینگ بدون رعایت اصول فنی شهرسازی و بهداشتی باشد، سازنده مرتکب تخلف شده‌ است. در این موارد اگر امکان اصلاح این تخلف وجود داشته باشد (پارکینگ ساخته نشده باشد، ولی امکان ساخت مجدد آن وجود داشته باشد)، حکم به اصلاح آن صادر خواهد شد. اگر امکان اصلاح وجود نداشته باشد، حکم به پرداخت جریمه صادر خواهد شد. درصورتی‌که پارکینگ بدون رعایت اصول شهرسازی، فنی و بهداشتی احداث شده باشد، کمیسیون موظف است حکم به تخریب آن صادر کند.

مستحکم نبودن بنا/ رعایت نشدن اصول شهرسازی، فنی و بهداشتی

درصورتی‌که اصول فنی، بهداشتی و شهرسازی رعایت نشود و موجب شود بنا استحکام لازم را نداشته باشد، کمیسیون موظف است حکم تخریب بنا را صادر کند.همچنین اگر اصول شهرسازی، فنی و بهداشتی رعایت نشود، کمیسیون مادۀ 100 قانون شهرداری موظف است حکم به تخریب صادر کند.

تغییر کاربری

شهرداری در شهرهایی که نقشۀ جامع شهری تهیه شده مکلف است طبق این نقشه در پروانۀ ساختمانی نوع استفاده از ساختمان را قید کند. اگر برخلاف آنچه به‌عنوان نوع استفاده در پروانه و مجوز ساخت ذکر شده، مالک منطقۀ غیرتجاری را محل کسب، پیشه و تجارت کند، شهرداری این موضوع را در کمیسیون مطرح می‌‌کند و کمیسیون پس از محرزشدن تخلف، در مهلت مناسب درمورد تعطیلی محل تصمیم می‌‌گیرد. اجرای این تصمیم با مأموران شهرداری است.

تخلف مهندس ناظر ساختمان

مهندس ناظر ساختمان باید بر عملیات اجرایی ساختمان نظارت کند تا ساختمانی که ساخته می‌‌شود با مشخصات درج‌شده در پروانه و نقشه مطابقت داشته باشد. در پایان‌کار هم باید تأیید کند که ساختمان ساخته‌شده با آنچه در پروانه و نقشه نوشته شده‌ است، مطابقت دارد. اگر مهندس ناظر تخلفی را ببیند ولی آن را به شهرداری اعلام نکند یا برخلاف واقع گزارش دهد و پروندۀ آن ساختمان در کمیسیون مادۀ 100 مطرح شود، شهرداری باید تخلف مهندس ناظر را به سازمان نظام‌مهندسی گزارش دهد.

سپر خودرو و انواع آن

سپرهای خودرو دارای پوشش های بیرون زده از پلاستیک یا فلز هستند که به آن پوشش سپر گفته می شود که مواد جاذب انرژی را احاطه کرده است. آنها برای جذب ضربه به جلو و عقب وسایل نقلیه و به حداقل رساندن آسیب ناشی از برخورد در سرعت کم طراحی شده اند.

 

سپر خودرو یکی از اجزایی است که معمولاً در جلو یا عقب نصب می شود اما برخی از آنها در کنار خودرو نصب می شوند زیرا به محافظت از بدنه خودرو کمک می کنند تا در برابر ضربه ایمن تر باشد.

 

در گذشته سپرهای خودرو فقط برای کاهش ضربه ساخته می شدند، اما در حال حاضر آنها به محافظ خودرو تبدیل شده اند که نقش بسیار مهمی دارند. با سپر، راننده در حین رانندگی با خودرو، ایمن تر خواهد بود.

 

آشنایی با سپر خودرو
سپر قسمتی از خودرو با لولا یا توکار است و معمولاً در جلو یا عقب قرار می گیرد. سپرها اغلب در نقاط مختلف اتومبیل، خواه در جلو یا عقب قرار می گیرند.

 

شکل و محل سپر به طراحی خودروساز بستگی دارد. از نظر بصری، سپر با کل خودرو یکپارچه خواهد شد. سپرها می توانند خودرو را شیک تر و زیباتر نشان دهند.

 

بسیاری از رانندگان هنوز فکر می کنند که سپر فقط یک عنصر تزئینی در خودرو است. اما، متأسفانه، نقش آن آنقدر مشخص نیست. در ادامه با ما همراه باشید.

 

با این حال، بر خلاف تصور عمومی، سپرهایی با ویژگی های تزئینی نقش ثانویه ای دارند که عمداً برای ایمنی عابران پیاده طراحی شده اند. ساختار لولایی در سپر می تواند از آسیب دیدن قطعات مختلف خودرو جلوگیری کند.

 

سپر مدرن به عنوان یک عنصر بادوام طراحی شده است زیرا برای جذب ضربه های متعدد طراحی شده است. اگر چه اغلب شکننده هستند و می تواند به قطعات کوچک شکسته شود، سپر باعث کم کردن شدت ضربه به خودرو می شود.

 

هنگام مقایسه خودروهای قدیمی با خودروهای مدرن، یکی از قابل توجه ترین تفاوت ها در سپر آنها است. خودروهای قدیمی اغلب دارای سپرهای بزرگ و درخشان و فولادی هستند که کمی از جلو و عقب خودرو بیرون زده اند. اما خودروهای مدرن دارای سپرهای کوچکتر و باریک تری هستند که با پنل ها و گلگیرهای خودرو ترکیب می شوند. هنگامی که به دنبال تعمیر سپر هستید، مهم است که تفاوت بین این دو ماده را بدانید که چرا سپرهای پلاستیکی جایگزین سپرهای فلزی شده اند. 

 

انواع سپر خودرو
سپر فلزی
اولین سپر خودرو در سال 1901 ساخته شد و شامل تیرهای فلزی بود که به جلو و عقب خودرو متصل شده بود تا از آن در هنگام برخورد با سرعت کم محافظت کند. سپرهای فلزی اولیه که برای محافظت از اجزای گران قیمت و شکننده مانند چراغ های جلو، چراغ های عقب، کاپوت، اگزوز و سیستم های خنک کننده طراحی شده اند، بر انعطاف پذیری محض تمرکز داشتند. سپرهای خودروهای دهه 1950، 60 و 70 ساخته شده از فولاد با روکش کروم، بزرگ، سنگین و براق هستند. در حالی که نسبتا بادوام هستند، تولید آنها نیز گران است. آنها همچنین بیشتر از پلاستیک در معرض فرورفتگی هستند، اما در عین حال تعمیر آنها دشوارتر است. امروزه سپرهای فلزی معمولاً فقط در اتومبیل های قدیمی و وسایل نقلیه تجاری بزرگتر مانند کامیون های باری دیده می شوند.

 

سپرهای پلاستیکی
خودروهای تولید مصرف کننده مدرن تقریباً به طور کامل به سپرهای پلاستیکی روی آورده اند. سپرهای خودروهای مدرن از ترموپلاستیک پلی اولفین، ترکیبی از مولکول های پلاستیک، لاستیک و یک پرکننده تقویت کننده مانند فیبر کربن یا کربنات کلسیم ساخته می‌شوند. این ترکیب از مواد، پلاستیکی مقاوم در برابر خش و ضربه ایجاد می کند که می تواند با طیف گسترده ای از رنگ ها و پوشش ها به هم بچسبد و آن را برای سپر خودرو ایده آل می کند.

 

به دلایل مختلفی ترجیح داده می شود از پلاستیک برای سپر خودروهای مدرن استفاده کرد. اول از همه، پلاستیک بسیار سبک تر و آیرودینامیک تر از فلز است که باعث بهبود راندمان سوخت خودرو می شود. شکل دادن به پلاستیک نیز آسان تر است، که هم در فرآیند ساخت و هم در فرآیند تعمیر سپر مفید است. در واقع، قابلیت انعطاف پذیری پلاستیک، بخش بزرگی از امکانات ترمیم فرورفتگی بدون رنگ است.

منبع:عصر خودرو

دستگاه چمن زنی و مزایای آن

باغ‌ها، چمن‌زارها، چمن‌زارها و دیگر تکه‌ها یا مناطق چمن‌زار در مکان‌های مسکونی و تجاری نیاز به نگهداری و مراقبت خاصی دارند، زیرا چمن قبل از اینکه متوجه شوید به قد بلند و سرکش بدنام است! روزهایی که برای خرد کردن چمن‌های بیش از حد رشد کرده، ریشه‌کن کردن علف‌های هرز و حفظ شکل منظم چمن‌ها به صورت دستی به باغبان وابسته بودید، گذشته است. به لطف پیشرفت های تکنولوژیکی و در دسترس بودن گسترده ابزار و تجهیزات باغبانی در خرده فروشی و همچنین دنیای آنلاین، اکنون مراقبت از چمن کاری مورد علاقه خود برای هر کسی بسیار ساده است. ماشین های چمن زنی به طور گسترده در سراسر جهان برای خرد کردن، پیرایش یا چمن زنی لکه های چمن، مزارع، چمن ها و باغ ها استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که چمن به خوبی مرتب شده و در ارتفاع یکنواخت و مناسب رشد می کند.

یک ماشین چمن زنی معمولی از یک یا چند تیغه استفاده می کند که حرکت می کنند یا می چرخند تا چمن را در ارتفاع یکنواخت برش دهند. جابجایی ماشین های چمن زنی به لطف چرخ ها یا غلتک های متصل به آن ها، معمولاً آسان است. ماشین های چمن زنی همچنین دارای یک دسته یا فرمان هستند که به حرکت، حرکت یا چرخاندن ابزار در جهات مختلف کمک می کند. انواع مختلف ماشین چمن زنی در حالی که دو نوع اصلی ماشین چمن زنی وجود دارد که معمولاً در اماکن مسکونی و تجاری در سراسر جهان استفاده می شود، ممکن است برخی از انواع و گونه های دیگر را نیز در بازار بیابید.

بیشتر ماشین های چمن زنی دارای دو یا چهار چرخ هستند که به بدنه متصل می شوند، که حرکت روی چمن را آسان می کند، در حالی که برخی دارای یک غلتک در جلو و دو چرخ عقب هستند. بهترین نوع ماشین چمن زنی برای من چیست؟ ماشین های چمن زنی دستی این نوع ابزار چمن زنی دستی به کاربر نیاز دارد که دستگاه را به صورت دستی فشار دهد. مجهز به دسته ای با قابلیت گرفتن آسان، می توانید دستگاه را بر اساس نیاز خود به جلو، چپ، راست یا عقب مانور دهید. به یک ماشین چمن زنی دستی، چمن زنی فشاری نیز گفته می شود.

ماشین چمن زنی برقی همانطور که از نام آن پیداست، ماشین چمن زنی برقی یا توسط یک باتری قابل شارژ (در نوع بی سیم) یا با تامین برق از منبع برق (در نسخه سیمی) به حرکت در می آید. ماشین چمن زنی گازی ماشین چمن زنی خوب قدیمی با موتور بنزینی از یک مخزن تشکیل شده است که می توانید آن را با گاز پر کنید. ماشین چمن زنی در برخی موارد از کاربر می خواهد که ماشین را به حالت اول راه اندازی کند. ماشین چمن زنی سیلندر این نوع ماشین چمن زنی معمولاً برای چمن هایی استفاده می شود که نیاز به نگهداری مکرر دارند - به عنوان مثال، در هتل ها، باشگاه ها یا زمین های گلف. این ماشین چمن زنی که در دو نسخه برقی و دستی موجود است و مجهز به تیغه های استوانه ای است که به صورت عمودی در جلو می چرخند، بدون اینکه هیچ طرح یا نقشی را خراب کند، برشی تمیز به چمن می دهد.

برخی از انواع دیگر چمن زنی ها عبارتند از: چمن زنی خودکششی، چمن زنی چرخشی، ماشین چمن زنی با موتور بنزینی و ماشین چمن زنی سبک وزن. شما می توانید انواع فشاری و همچنین انواع سواری را پیدا کنید که با باتری، برق یا گاز تغذیه می شوند. مزایای استفاده از ماشین چمن زنی اگر به چمن خود اهمیت می دهید، دیدن چمن های بیش از حد رشد کرده یا چمن های نامرتب می تواند شما را واقعاً ناراحت کند. با این حال، خلاص شدن از چمن اضافی و نگهداری از چمن یا باغ بازی کودکانه نیست. بنابراین، شما به یک ماشین چمن زنی برای کمک به شما در این جبهه نیاز دارید. در اینجا برخی از مزایای کلیدی خرید و استفاده از یک ماشین چمن زنی با کیفیت آورده شده است

 

• چمن خود را در فرم نگه دارید
• از رشد بیش از حد چمن جلوگیری کنید
• علف ها را به روشی بدون دردسر ببرید یا کوتاه کنید
• صرفه جویی در تلاش دستی و انرژی
• به راحتی از شر زباله های چمن و چمن های ناخواسته خلاص شوید

صنعت کشاورزی

صنعت کشاورزی متشکل از شرکت ها و شرکت هایی است که در تولید مواد غذایی یا محصولات کشاورزی برای مقاصد مصرفی مشارکت دارند. این شامل شرکت‌هایی می‌شود که در پرورش حیوانات تخصص دارند و شرکت‌هایی که در زمینه رشد محصولات کشاورزی تخصص دارند. بخش تولید حیوانات به مزارع سنتی گوشت گاو، لبنیات، مرغ یا خوک محدود نمی‌شود، بلکه زنبورستان‌ها (مزرعه‌های زنبور عسل) و آبزی‌پروری (مزارع ماهی و غذاهای دریایی) نیز هستند. به طور مشابه، تولیدات گیاهی نه تنها شامل محصولات غذایی می شود، بلکه شامل گلخانه ها، نهالستان ها و محصولات زراعی مانند تنباکو و پنبه نیز می شود. کشاورزی یک صنعت قدیمی و جدید است. هزاران سال است که در عمل بوده است، اما اشکال تولید در حال تکامل دائمی بوده است. صنعت کشاورزی همچنین شامل مشاغل حمایتی کشاورزی است که بذرها، تجهیزات کشاورزی و سایر کالاها و خدماتی را تولید می‌کنند که به صنعت کشاورزی کمک کرده تا در طول سال‌ها کارآمدتر و مولدتر شود.

تاریخ:

قدمت کشاورزی نزدیک به 10000 سال است. شکارچیان عشایر سابق در "هلال حاصلخیز" واقع در خاورمیانه ابتدا شروع به برنامه ریزی برای کاشت و برداشت گیاهان خاصی کردند که قبلا برای غذا در طبیعت جمع آوری شده بودند. از این نقطه به بعد، کشاورزی گسترش خود را در سراسر جهان آغاز کرد. در قرون وسطی، صنعت با اختراع آبیاری، تناوب زراعی و گاوآهن بازده بالاتری را تجربه کرد. همچنین در طول مثلث های تجاری که در دهه 1400 رخ داد، مبادله بذرهای محصول صورت گرفت. کشاورزان دیگر محدود به محصولات محلی نبودند و می توانستند با محصولات عجیب و غریب تر تجارت کنند. این محصولات عجیب و غریب را می توان به امید ایجاد یک محصول جدید محلی در بازار محلی دوباره کاشت یا توسط کشاورزان برای اهداف متفرقه استفاده کرد. بزرگترین عامل کمک به صنعت کشاورزی بسیار کارآمدی که امروزه داریم، پیشرفت مکانیزاسیون در دهه 1900 است. فناوری جدید به میزان قابل توجهی میزان ساعات کار مورد نیاز برای تولید محصول را کاهش داد و به کشاورز کوچک و خانوادگی اجازه داد تا محصول بیشتری تولید کند. با این وجود، با وجود تمام تحولات در صنعت، اصول اولیه یکسان باقی می مانند. برای کاشت و برداشت محصولات برای مصرف یا استفاده توسط انسان.

رهبران:

اکثریت قریب به اتفاق مزارع و دامداری‌ها متعلق به خانواده‌های کوچک هستند، اما مزارع شرکتی که تنها 10 درصد از کل شرکت‌ها را تشکیل می‌دهند، بیش از 75 درصد از محصول کشاورزی را تولید می‌کنند. بخش‌های خاصی از صنعت ممکن است متمرکز باشند، اما در کل، صنعت بسیار پراکنده است. شرکت‌های بزرگ در سمت کشت محصولات کشاورزی عبارتند از Dole Food Company و Del Monte Fresh Produce. در سمت پرورش حیوانات، Cargill، Tyson Foods و Smithfield Foods به خوبی شناخته شده اند. نستله بزرگترین شرکت غذایی از نظر میزان فروش است و در بسیاری از جنبه های صنعت درگیر است.

گرایش ها:

بسیاری از روندها در صنعت توسعه یافته اند زیرا شرکت ها تلاش می کنند با هزینه کمتری به افراد بیشتری غذا بدهند. اصلاح ژنتیکی در حال رایج شدن است زیرا کشاورزان به دنبال حفظ و تقویت صفات مورد نظر در حیوانات یا محصولات خود هستند، مانند سرسختی، عملکرد بالا و رشد سریع. پیشرفت عبارت است از توسعه بیوداروها یا تغییر ژنتیکی گیاهان برای رشد داروهای خاص و شبیه سازی حیوانات برای حفظ بهترین صفات ژنتیکی. استفاده از فناوری هایی مانند موقعیت یابی GPS برای کاشت و ردیابی حیوانات یا وسایل ارتباطی قابل حمل نیز باعث صرفه جویی در زمان و هزینه با ارزش برای مؤسسات مختلف می شود. از جنبه تجاری، ادغام در حال افزایش است و تعاونی‌های غذایی مانند Sunkist Growers که تسهیلات را به اشتراک می‌گذارند و برای کاهش هزینه‌ها با هم خرید می‌کنند، شروع به گسترش قابلیت‌های خود برای ورود به مراحل پردازش محصول خود کرده‌اند. بازارهای مهمی مانند کشاورزی ارگانیک، گوشت پرورش یافته طبیعی یا محصولات محلی نیز اهمیت یافته اند.

مسائل عمده:

رشد سریع جمعیت جهان باعث افزایش تقاضا برای تولید مواد غذایی شده است. این با مشکلات زیادی همراه بوده است. بسیاری از مردم از اثرات منفی زیست محیطی کشت در مقیاس بزرگ، مانند شور شدن خاک، از بین رفتن اکوسیستم ها به دلیل تبدیل آنها به زمین های قابل کشت، آلودگی هوا ناشی از سوزاندن سوخت های فسیلی برای ماشین آلات کشاورزی و تعداد زیاد دام، آلودگی زمین شکایت دارند. از کودها، و کاهش زیست توده های متنوع به چند گونه منتخب از گیاهان و جانوران که صنعت سودآور تلقی می کند. همانطور که علاقه به سوخت های زیستی همچنان در حال رشد است، انتظار می رود قیمت محصولات مورد استفاده برای تولید این سوخت ها نیز افزایش یابد. در نهایت، نگرانی هایی در مورد افزایش استفاده از ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی (GMOs) وجود دارد. تراریخته ها تهدیدی برای محصولات محلی هستند، هم به دلیل خطر عدم استفاده کشاورزان از محصولات محلی و هم به دلیل گرده افشانی متقابل احتمالی با این محصولات، و می توانند به دلیل حفاظت از حق ثبت اختراع، کنترل قیمت بیش از حد را به خالق این دانه ها بدهند. با این حال، تراریخته‌ها محصولات کشاورزی ارزان‌تری را نیز ممکن می‌سازند. که اخیراً با افزایش قیمت کالاها مشکل بزرگی است. این آی

آهن مناسب برای ساخت و ساز

حضور آهن در زندگی روزمره در حدود 1200 سال قبل از میلاد آغاز شد و طیف وسیعی از کاربردها از ادوات کشاورزی گرفته تا سلاح های جنگی را در بر می گرفت. آهنگرها به حرفه ای حساس تبدیل شدند و با آهن کار می کردند تا خواص آن را تغییر دهند و مواد را به ابزار تبدیل کنند. هر روستا و شهر دارای آهنگری بود که در آن داس، گاوآهن، میخ، شمشیر، شمعدان و غیره تولید می شد.

کشف ارزش آهن به عصر آهن منجر شد که به دلیل غلبه این ماده در کاربردهای اجتماعی و نظامی بود. نقطه عطف دیگری برای فلزات به دنبال خواهد داشت - انقلاب صنعتی روش تولید و تبدیل فلزات به محصولات از جمله آهن را تغییر داد.

انواع آهن
دو نوع عمده آهن تولید می شود: آهن فرفورژه و چدن. در آن ها، چدن شامل خانواده فلزات خود می شود.

فرفورژه
اولین نوع آهنی که آهنگرها تولید و کار می کردند، فرفورژه بود. این تقریباً آهن عنصری خالص (Fe) است که قبل از اینکه با چکش روی سندان کار شود (کار شود) در کوره گرم می شود. چکش زدن آهن بیشتر سرباره را از مواد خارج می کند و ذرات آهن را به هم جوش می دهد.

در طول انقلاب صنعتی و تسریع فعالیت های ساختمانی، کاربرد جدیدی برای آهن فرفورژه کشف شد. استحکام کششی بالای آن (مقاومت در برابر شکستگی در هنگام تنش) آن را برای استفاده برای تیرها در پروژه های ساختمانی بزرگ مانند پل ها و ساختمان های بلند ایده آل کرده است. با این حال، استفاده از آهن فرفورژه برای این منظور تا حد زیادی در اوایل قرن بیستم کنار گذاشته شد، زمانی که محصولات فولادی با عملکرد برتر نسبت به آهن برای کاربردهای ساختمانی توسعه یافتند.

فرفورژه با قطعات تزئینی معروف شده است. کلیساهای قرن 15 و 16 حاوی قطعات آهن فرفورژه ظریفی هستند که توسط صنعتگران ماهر تولید شده اند. در دنیای مدرن، نرده‌ها، درها و نیمکت‌ها هنوز از فرفورژه به عنوان قطعات سفارشی ساخته می‌شوند.

چدن
چدن از ذوب آلیاژهای آهن-کربن که محتوای کربن آنها بیش از 2 درصد است تولید می شود. پس از ذوب، فلز در قالب ریخته می شود. تفاوت اولیه در تولید آهن فرفورژه و چدن این است که چدن با چکش و ابزار کار نمی شود. همچنین تفاوت هایی در ترکیب وجود دارد - چدن حاوی 2-4٪ کربن و آلیاژهای دیگر و 1-3٪ سیلیکون است که عملکرد ریخته گری فلز مذاب را بهبود می بخشد. مقادیر کمی منگنز و برخی ناخالصی ها مانند گوگرد و فسفر نیز ممکن است وجود داشته باشد. تفاوت بین آهن فرفورژه و چدن را می توان در جزئیات ساختار شیمیایی و خواص فیزیکی نیز یافت.

اگرچه فولاد و چدن هر دو حاوی رگه‌هایی از کربن هستند و به نظر مشابه هستند، تفاوت‌های قابل توجهی بین این دو فلز وجود دارد. فولاد حاوی کمتر از 2 درصد کربن است که محصول نهایی را قادر می سازد در یک ساختار ریز کریستالی منجمد شود. محتوای کربن بیشتر چدن به این معنی است که به عنوان یک آلیاژ ناهمگن جامد می شود و بنابراین دارای بیش از یک ساختار میکروکریستالی در مواد است.

این ترکیبی از محتوای کربن بالا و وجود سیلیکون است که به چدن قابلیت ریخته گری عالی را می دهد. انواع مختلفی از چدن ها با استفاده از روش های عملیات حرارتی و فرآوری مختلف از جمله آهن خاکستری، آهن سفید، چدن چکش خوار، چدن داکتیل و آهن گرافیت فشرده تولید می شوند.

پل چدنی
جزئیات طرح چدن از ذوب فلز و ریختن آن در قالب تولید می شود.

آهن خاکستری
آهن خاکستری با شکل پوسته پوسته مولکول های گرافیت در فلز مشخص می شود. هنگامی که فلز شکسته می شود، شکستگی در امتداد تکه های گرافیتی ایجاد می شود که به آن رنگ خاکستری روی سطح فلز شکسته می دهد. نام آهن خاکستری از این ویژگی گرفته شده است.

می توان اندازه و ساختار ماتریسی ورقه های گرافیتی را در حین تولید با تنظیم سرعت خنک سازی و ترکیب کنترل کرد. چدن خاکستری مانند سایر انواع چدن انعطاف پذیر نیست و استحکام کششی آن نیز کمتر است. با این حال، رسانای حرارتی بهتری است و سطح میرایی ارتعاش بالاتری دارد. ظرفیت میرایی آن 20 تا 25 برابر بیشتر از فولاد است و نسبت به سایر چدن ها برتر است. چدن خاکستری نیز نسبت به سایر چدن ها آسان تر است و خواص مقاومت در برابر سایش آن را به یکی از پرحجم ترین محصولات چدن تبدیل می کند.

محصولات Hardscape ما از آهن خاکستری ساخته شده اند. میرایی ارتعاش و مقاومت در برابر سایش ویژگی هایی هستند که این ماده را برای بسیاری از کاربردهای خیابانی مناسب می کند. آهن خاکستری خام همچنین پتینه ای تولید می کند که آن را از خوردگی مخرب حتی در خارج از منزل محافظت می کند.

آهن سفید
با محتوای کربن مناسب و سرعت سرد شدن بالا، اتم های کربن با آهن ترکیب می شوند و کاربید آهن را تشکیل می دهند. این به این معنی است که مولکول های گرافیت آزاد اندکی در مواد جامد شده وجود دارد. هنگامی که آهن سفید بریده می شود، صورت شکسته به دلیل عدم وجود گرافیت سفید به نظر می رسد. ساختار میکروکریستالی سمنتیت سخت و شکننده با مقاومت فشاری بالا و مقاومت در برابر سایش خوب است.

انواع کمپرسورها و اصطلاحات رایج مرتبط با آن

کمپرسور به عنوان پمپی عمل می کند که مبرد را در سیستم حرکت می دهد. سنسورهای دما کار کمپرسور را شروع می کنند. سیستم های تبرید اجسام را از طریق چرخه های تبرید مکرر خنک می کنند.
قبل از اینکه ادامه دهیم، در اینجا چند اصطلاح وجود دارد که باید بدانید.
1. کمپرسور: کمپرسور پمپی است که جریان مبرد را امکان پذیر می کند. کمپرسور با افزایش فشار و دمای مبرد تبخیر شده کار می کند. انواع مختلفی از کمپرسورها برای کاربردهای تبرید وجود دارد. کمپرسورهای رفت و برگشتی، دوار و سانتریفیوژ رایج ترین کمپرسورها در بین واحدهای تبرید هستند.

2. کندانسور: کندانسور مجموعه ای از لوله های سیم پیچی است. در یخچال خانگی، کمپرسور خود را در پشت دستگاه خواهید دید. کندانسور مبرد تبخیر شده را خنک می کند و دوباره به مایع تبدیل می کند.

3. اواپراتور: اواپراتور جزء خنک کننده سیستم تبرید است. گرما را از محتویات داخل دستگاه خنک کننده جذب می کند. در یخچال خانگی، اواپراتور در قسمت انجماد شما قرار دارد.
4. دریچه انبساط: این دستگاه جریان مبرد مایع را کنترل می کند. شیر انبساط ترموستاتیک است. به دمایی که شما تنظیم کرده اید پاسخ می دهد.

چرخه تبریدمبرد از سیم پیچ اواپراتور از طریق کمپرسور جریان می یابد. این جریان باعث افزایش فشار مایع خنک کننده می شود. مبرد تبخیر شده سپس به سمت کندانسور جریان می یابد و در آنجا به مایع تبدیل می شود. با متراکم شدن مبرد به مایع، گرما می دهد. این توضیح می دهد که چرا هنگام لمس کندانسور نسبتا داغ است.

از کندانسور، مبرد به سمت شیر ​​انبساط جریان می یابد. افت فشار در شیر انبساط وجود دارد. از شیر انبساط، مبرد به سمت اواپراتور جریان می یابد. مبرد مایع گرما را از محیط اواپراتور می گیرد. این گرما مبرد مایع را تبخیر می کند.
مبرد تبخیر شده به کمپرسور باز می گردد که در آنجا چرخه ادامه دارد.
کمپرسورهای مختلف چگونه کار می کنند1. کمپرسور رفت و برگشتیاین کمپرسور از حرکت پیستون عقب و جلو برای فشرده سازی مبرد تبخیر شده استفاده می کند. نام دیگر کمپرسور رفت و برگشتی کمپرسور پیستونی است. این کمپرسور از یک موتور، یک میل لنگ و تعدادی پیستون تشکیل شده است.

موتور میل لنگ را می چرخاند و سپس پیستون ها را فشار می دهد.
هر چرخش میل لنگ اقداماتی را انجام می دهد: مکش، فشرده سازی و تخلیه. همه این اقدامات به ترتیب انجام می شود. در نتیجه جابجایی گاز ناپیوسته بوده و باعث ایجاد ارتعاش می شود.
کمپرسورهای رفت و برگشتی تک اثره کمپرسورهایی هستند که مبرد در یک طرف آن عمل می کند. کمپرسورهای دو اثره از عملکرد مبرد در دو طرف پیستون لذت می برند.
انواع کمپرسورهای تک اثر عبارتند از:

کمپرسورهای نوع بازکمپرسورهای نیمه هرمتیک قابل تعمیرکمپرسورهای نیمه هرمتیک قابل سرویس پیچ کمپرسورهای هرمتیک جوشیاین کمپرسورهای رفت و برگشتی در دمای کارکرد کم، متوسط ​​و بالا تولید می شوند. کمپرسورهای رفت و برگشتی را در یخچال و فریزرهای خانگی (کمپرسورهای هرمتیک جوش داده شده) پیدا می کنید. در سیستم های تبرید تجاری و تهویه مطبوع کمپرسورهای نیمه هرمتیک و جوشی هرمتیک هستند.

2. کمپرسور روتاری پرهپره سیلندر را به بخش های مکش و تخلیه می کند. پیستون ها برای افزایش و کاهش حجم مقاطع می چرخند. چرخش مداوم باعث مکش، فشرده سازی و تخلیه گاز می شود.
عملکرد کمپرسور پره ای دوار شامل پنج عمل است. این اقدامات عبارتند از؛ شروع، مکش، فشرده سازی، تخلیه و سپس پایان. هر چرخش میل لنگ تمام این پنج عمل را انجام می دهد.
شما می توانید کمپرسورهای پره ای دوار را در واحدهای تبرید خانگی و تهویه مطبوع بیابید. آنها همچنین در پمپ های حرارتی وجود دارند.

3. کمپرسور روتاری اسکرواین کمپرسور از روتورهای پیچ مارپیچ برای فشرده سازی حجم بیشتری از مبرد استفاده می کند. فشرده سازی شامل موتور و روتورهای نر و ماده است.
موتور روتور نر را از طریق میل لنگ می چرخاند. روتور نر روتور ماده را حرکت می دهد زیرا روتورها روی یکدیگر قرار می گیرند.

روتورهای مشبک، مبرد را از طریق درگاه مکش کمپرسور وارد می کنند. مبرد فشرده شده از طریق درگاه تخلیه با فشار بالاتری خارج می شود.
کمپرسور اسکرو با کمپرسورهای رفت و برگشتی بزرگ و کمپرسورهای گریز از مرکز کوچک رقابت می کند. کمپرسورهای اسکرو روتاری را در سیستم های تبرید و تهویه مطبوع تجاری و صنعتی پیدا می کنید.

4. کمپرسور گریز از مرکزنام دیگر کمپرسور گریز از مرکز، کمپرسور توربو یا شعاعی است. این دستگاه مبرد را با انرژی جنبشی از طریق پروانه های چرخان فشرده می کند. با چرخش پروانه ها، مبرد را از پره ورودی عبور می دهند. هرچه سرعت پروانه بیشتر باشد، فشار بیشتر است.

میلگرد چیست

میله های گرد، محصولات فلزی ضخیم و از پیش ساخته شده ای هستند که دارای پایه دایره ای هستند. میله‌های گرد که به آن میله‌ها نیز گفته می‌شود، عمدتاً در کاربردهایی استفاده می‌شوند که به شفت یا میله نیاز دارند. آنها ممکن است در قطرهای مختلف تولید شوند - از ¼ اینچ تا استوک های بزرگ و ضخامت 24 اینچی برای استفاده های سنگین تر. به همین دلیل، میله‌های گرد باید از فلز یا آلیاژ خام بادوام مانند فولاد، آلومینیوم، آهن یا تیتانیوم ساخته شوند. صنایع ممکن است به یک یا دو مورد از این فلزات وابسته باشند، با این وجود، مزایای میله‌های گرد همچنان آنها را به یکی از قوی‌ترین مواد برای دستیابی به ظرفیت‌های باربری عالی و پرداخت زیبایی تبدیل می‌کند.

برخی از مزایای میله گرد عبارتند از استحکام بالا، تطبیق پذیری، چکش خواری، سطح خوب، مقاومت در برابر خوردگی و سازگاری. به عنوان مثال، میله گرد فولادی به دلیل نقطه ذوب بالا برای استفاده در محیط های شدید شرطی مناسب است. سایر تغییرات مانند آلومینیوم را می توان خم کرد و شکل داد تا نیازهای ساختاری را برآورده کند. برای کسب اطلاعات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید.

 

استحکام بالا
پشته میله فولادی گرد - مواد خطوط ریلی آهنی.

بسته به نوع فلز مورد استفاده در تولید میلگردهای گرد، استحکام متغیر خواهد بود. همانطور که قبلا ذکر شد، فولاد یکی از مواد مورد استفاده برای هر کاربرد است که به دلیل ترکیب آن نیاز به دوام دارد.

یک میله گرد فولادی با کربن بالا دارای نقطه ذوب قابل توجهی بین 1425 تا 1540 درجه سانتیگراد است. تقریباً غیر مخرب است، به ویژه در محیط های شدید دما و فشار. به عنوان مثال، هنگامی که به عنوان بخشی از سیستم تعلیق و شفت یک وسیله نقلیه خودرو استفاده می شود، میله های گرد کربن بالا قابل اعتماد هستند. این به این دلیل است که آنها می توانند کیفیت را حتی زمانی که در معرض مقادیر بالایی از گرمای تولید شده به دلیل فرآیند احتراق قرار می گیرند، حفظ کنند.

میله‌های گرد اغلب در ساخت‌وساز یافت می‌شوند، جایی که از آن‌ها برای ظرفیت‌های باربری خود استفاده می‌شوند - در نظر بگیرید عرشه سقف، خرپا، ناودانی دیوار، داربست، بتن‌سازی، جوشکاری و بسیاری موارد دیگر.

 

در اشکال مختلف می آید
در حالی که اندازه های استانداردی برای میله های گرد وجود دارد، می توان آنها را در شکل ها و اندازه های مختلف متناسب با ترجیحات مشتری شکل داد. جدا از اندازه متداول دراز معمولی قطعات فلزی استوک، میله گرد ممکن است شکل یک پوک یا یک میله فلزی کوچک که سطح مقطع کوچکتری دارد نیز به خود بگیرد.

طرح های دیگری نیز ممکن است روی میله گرد انجام شود. به عنوان مثال، هنگامی که به صورت سرد شکل می گیرد، تنش های داخلی کمتر شرایط عالی را برای برش و ساخت میله گرد ایجاد می کند. میله گرد را می توان به منظور سازگاری با سایر اتصالات، کوپلینگ ها، اتصالات فلزی و موارد مشابه، برش، برش یا حتی مهر زد.

با توجه به اندازه های مختلف موجود برای میله گرد، صنایع می توانند به دلخواه خود از آن استفاده کنند و از نگهداری کم مورد نیاز برای میله های گرد بهره ببرند.

 

چکش خوار
مغازه کارخانه فلز

به غیر از آلومینیوم، تیتانیوم، فولاد و آهن، چند نمونه از فلزات قابل استفاده برای میله گرد عبارتند از مس، قلع و برنز. این مواد به راحتی چکش خوار هستند و به سازندگان و سازندگان اجازه می دهد تا به راحتی آنها را دستکاری کنند.

میلگردهای گرد واقعاً به تجهیزات گران قیمت برای تولید نیاز ندارند، برخلاف قطعات مهر شده که باید از طریق پرس یا حتی ماشین آلات CNC عبور کنند. در عوض، تکنیک های تولید ساده مانند آسیاب، آسیاب و ریخته گری در تولید میله گرد استفاده می شود. این امر هم برای تولیدکنندگان و هم برای مشتریان سودمند است، به ویژه زمانی که تقاضا و عرضه را برآورده می کند.

تولید کم هزینه، میله گرد را به راحتی در دسترس قرار می دهد و هزینه های سربار برای ساخت خودرو، ساخت و ساز، پالایش پتروشیمی و بسیاری موارد دیگر را کاهش می دهد.

 

سطح عالی
میله گرد همچنین می تواند با انجام یک فرآیند تکمیل فلز، سطح عالی را به نمایش بگذارد. به عنوان مثال، آبکاری می تواند با افزودن یک لایه نازک دیگر از روی، کروم، کادمیوم یا نیکل، درخشندگی یک میله گرد فلزی را بهبود بخشد. در حالی که مسواک زدن و تمیز کردن ساده می تواند هرگونه نقص یا نقص سطحی را از بین ببرد تا بدنه ای صاف و یکدست ایجاد کند.

پرداخت فلز انواع مختلفی از سطوح را بر روی میله گرد ایجاد می کند و این کار را برای کاربران نهایی که می خواهند ظاهر را بهبود بخشند و همچنین عملکرد را بهبود بخشند مفید است. به عنوان مثال، روکش روی می تواند یک لایه مقاوم در برابر خوردگی روی میله گرد ایجاد کند. این برای مواد آهنی مانند فولاد و آهن گالوانیزه مفید است، زیرا لایه بندی روی از مواد در برابر خوردگی و تخریب بی مورد محافظت می کند.

 

میلگردهای گرد برای چندین دهه برای تولید آسان و به راحتی در بازار در دسترس بسیاری از صنایع بوده است، هر جا که به موادی با مقاومت بالا و نگهداری کم نیاز باشد.

همانطور که گفته شد، برخی از مزایای میله های گرد عبارتند از استحکام، چکش خواری، تطبیق پذیری و پرداخت سطحی با کیفیت بالا. مسلماً، ممکن است انواعی از این حرفه ای ها وجود داشته باشد

روغن کاری چیست؟

روانکاری فرآیند یا تکنیک استفاده از روان کننده برای کاهش اصطکاک و سایش و پارگی در تماس بین دو سطح است. مطالعه روانکاری یک رشته در زمینه تریبولوژی است.

روان کننده ها می توانند جامد (مانند دی سولفید مولیبدن MoS2)، پراکندگی جامد/مایع (مانند گریس)، مایعات (مانند روغن یا آب)، پراکندگی مایع-مایع یا گاز باشند.

سیستم های روانکاری سیال به گونه ای طراحی شده اند که بار اعمال شده به طور جزئی یا کامل توسط فشار هیدرودینامیکی یا هیدرواستاتیکی حمل می شود که باعث کاهش فعل و انفعالات جسم جامد (و در نتیجه اصطکاک و سایش) می شود. بسته به درجه جداسازی سطح، رژیم های روغنکاری متفاوتی قابل تشخیص است.

روانکاری کافی اجازه می دهد تا عملکرد صاف و مستمر عناصر ماشین، سرعت سایش را کاهش دهد و از فشار یا تشنج بیش از حد در یاتاقان ها جلوگیری کند. هنگامی که روغن کاری خراب می شود، اجزا می توانند به طور مخرب روی یکدیگر ساییده شوند و باعث گرما، جوشکاری موضعی، آسیب مخرب و خرابی شوند.
روانکاری کنترل اصطکاک و فرسودگی با وارد کردن یک فیلم کاهش دهنده اصطکاک بین سطوح متحرک در تماس است. روان کننده مورد استفاده می تواند یک ماده سیال، جامد یا پلاستیک باشد.

اگرچه این یک تعریف معتبر است، اما نمی تواند تمام آنچه را که روانکاری واقعاً به دست می آورد، درک کند.

مواد مختلفی را می توان برای روانکاری سطح استفاده کرد. روغن و گریس رایج ترین هستند. گریس از روغن و یک عامل غلیظ کننده برای به دست آوردن قوام آن تشکیل شده است، در حالی که روغن چیزی است که در واقع روغن کاری می کند. روغن ها می توانند مصنوعی، گیاهی یا معدنی و همچنین ترکیبی از آنها باشند.

برنامه تعیین می کند که کدام روغن، که معمولا به عنوان روغن پایه نامیده می شود، باید استفاده شود. در شرایط سخت، روغن های مصنوعی می توانند مفید باشند. در مواردی که محیط زیست نگران کننده است، ممکن است از روغن های پایه گیاهی استفاده شود.

روان کننده های حاوی روغن دارای مواد افزودنی هستند که خواص روغن پایه را تقویت، اضافه یا سرکوب می کند. مقدار مواد افزودنی بستگی به نوع روغن و کاربرد آن دارد. به عنوان مثال، روغن موتور ممکن است دارای یک ماده پراکنده کننده باشد.

یک ماده پراکنده، مواد نامحلول را در کنار هم نگه می دارد تا در جریان گردش توسط فیلتر حذف شوند. در محیط‌هایی که در درجه حرارت بسیار زیاد قرار دارند، از سرد تا گرم، ممکن است یک بهبود دهنده شاخص ویسکوزیته (VI) اضافه شود. این افزودنی‌ها مولکول‌های آلی بلندی هستند که در شرایط سرد در کنار هم قرار می‌گیرند و در محیط‌های گرم‌تر از هم جدا می‌شوند.

این فرآیند ویسکوزیته روغن را تغییر می دهد و به آن اجازه می دهد در شرایط سرد بهتر جریان داشته باشد و در عین حال خواص دمای بالا خود را حفظ کند. تنها مشکل افزودنی ها این است که می توان آنها را تخلیه کرد و برای بازگرداندن آنها به سطح کافی، به طور کلی حجم روغن باید تعویض شود.

آیا می توان روغن سوخته را تصفیه کرد؟

یکی دیگر از موضوعاتی که امروزه می توان بدان توجه کرد موضوع تصفیه روغن و استفاده مجدد از آن در صنعت است. روغن در فرآیند استفاده می سوزد و دیگر قابل استفاده نیست اما می توان با تصفیه روغن آن را مجدد به چرخه مصرف آورد. روغن در مرحله اول تولید می شود و در مراحل تولید نیز تصفیه اول انجام می شود اما تصفیه دوم زمانی اتفاق می افتد که روغن سوخته و قابل استفاده نیست. در این مزحله روغن مجدد به چرخه تصفیه وارد شده و مورد استفاده قرار می گیرد. شما می توانید اطلاعات بیشتر درباره تصفیه روغن را در این مقاله https://niroonamad.com/تصفیه-روغن/ بخوانید و با دستگاه تصفیه روغن نیز آشنا شوید. 

جمع بندی 

ما در این مقاله اطلاعاتی درباره روغن کاری در اختیارتان قرار دادیم سپس موضوع تصفیه روغن نیز مورد بررسی قرار گرفت. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید وارد لینک بالا شوید. 

جوشکاری و فرآیند آن

جوشکاری فرآیند اتصال دو ماده مانند فولاد، آلومینیوم، برنج، فولاد ضد زنگ، پلاستیک یا پلیمر و ذوب آنها است. جوشکار تجهیزاتی است که در جوشکاری استفاده می شود. فلز یا پلاستیک مذاب به نام فیلر، برای نگه داشتن قطعاتی که روی آنها کار می شود، در کنار هم استفاده می شود. انواع مختلفی از منابع انرژی را می توان برای جوشکاری موادی مانند شعله گاز، قوس الکتریکی، لیزر، پرتو الکترونی، اصطکاک یا فراصوت استفاده کرد. فرآیندهای مختلف جوشکاری مانند جوشکاری قوس الکتریکی، جوشکاری MIG و جوشکاری TIG وجود دارد.

جوشکاری قوس فلزی با نام های MMA یا Manual Metal Arc یا جوشکاری چوبی نیز شناخته می شود. این برای جوشکاری فولاد، فولاد ضد زنگ و چدن استفاده می شود. در این نوع جوشکاری از یک الکترود مصرفی روکش شده با شار برای گذاشتن جوش استفاده می شود. جریان الکتریکی توسط منبع تغذیه جوش تامین می شود. این کمک می کند تا قوس الکتریکی بین الکترود و فلزاتی که به هم متصل شده اند ایجاد شود. پوشش شار متلاشی می شود و این منجر به یک گاز محافظ می شود که لایه ای از سرباره ایجاد می کند. ناحیه جوش از هر گونه ناخالصی توسط سرباره و گاز محافظ محافظت می شود. تجهیزات مورد نیاز برای این نوع جوش عبارتند از: منبع تغذیه پیوسته، الکترود، نگهدارنده الکترود و گیره کار.

جوشکاری MIG به معنای جوشکاری با گاز بی اثر فلز است. به این جوشکاری قوس فلزی گازی یا GMAW نیز گفته می شود. این برای اتصال آلومینیوم با سایر فلزات غیر آهنی استفاده می شود. برای اتصال بسیاری از انواع آلیاژها و فلزات استفاده می شود. در این نوع جوش پاشش بسیار کم است. این روش سریعتر از سایر روشهای سنتی مانند روش جوشکاری چوبی است. یک الکترود سیم مداوم و قابل مصرف و گاز محافظ با یک تفنگ جوش تغذیه می شود. برای جوشکاری فولاد یا آلومینیوم به یک منبع برق ثابت نیاز است. این نوع جوش عمدتاً در صنعت ورق فلز استفاده می شود و بنابراین در صنعت خودروسازی به شدت مورد استفاده قرار می گیرد. تجهیزات مورد نیاز عبارتند از: تفنگ جوشکاری، واحد تغذیه سیم، منبع گاز محافظ و سیم الکترود.

جوشکاری TIG به معنای جوشکاری با گاز بی اثر تنگستن است. فلزات واکنش پذیر مانند منیزیم و آلومینیوم را می توان با این فرآیند به یکدیگر متصل کرد. جوشکاری به صورت دستی انجام می شود. با این روش می توان انواع اتصالات مانند لپ مفصل، اتصال لب به لب، اتصال گوشه و اتصال تی را جوش داد. هنگامی که از فرآیند جوشکاری TIG استفاده می شود، از اکسیداسیون جلوگیری می شود. به یک الکترود تنگستن غیر مصرفی و یک ماده پرکننده جداگانه نیاز دارد. یک قوس بین الکترود تنگستن نوک تیز و ناحیه ای که باید جوش داده شود ایجاد می شود. از آنجایی که از محافظ گاز استفاده می شود، جوشی که تشکیل می شود بسیار تمیز و مرتب است. برای محافظت از گاز بی اثر استفاده می شود. فلزات نازک را می توان به خوبی با این نوع جوش به هم وصل کرد. برای جوشکاری آلومینیوم، آلیاژهای منیزیم، فولاد، فولاد ضد زنگ، مس، برنج و تیتانیوم استفاده می شود.

به دستگاه های جوشکاری سیمی نیاز دارد. در این فرآیند فلز حرارت داده می شود، ذوب می شود و سپس به یکدیگر متصل می شود. اتصال توسط سیم الکترود لوله ای مصرفی با تغذیه مداوم انجام می شود. برای این روش نیاز به برق ثابت است. در این جوشکاری با سرعت بالا قابل انجام است و همچنین قابل حمل است. بنابراین، بهترین استفاده در صنعت ساختمان است. به طور کلی در فولاد، فولاد ضد زنگ و فلزات زنگ زده استفاده می شود.

جوشکاری قوس الکتریکی نیاز به تجهیزات ارزان قیمت دارد و نیاز به جریان الکتریکی دارد. جوشکاری مقاومتی به تجهیزات پرهزینه نیاز دارد و نیاز به استفاده از ورق های فلزی اضافی برای پوشاندن موادی دارد که باید جوش داده شود. یک تکنیک مدرن، جوشکاری با پرتو لیزر یا جوشکاری پرتو انرژی است. این بسیار گران است اما همچنین سریع و دقیق است. این روزها جوشکاری در حال خودکار شدن است. استفاده از ربات های جوشکار در صنعت خودروسازی انجام می شود.

نوع مناسب دستگاه جوش باید برای ذوب دو نوع ماده با هم استفاده شود در غیر این صورت نتیجه آن چیزی که لازم است نخواهد بود. باید بدانید که برای چه هدفی قرار است استفاده شود. سپس باید نوع دستگاه جوش، منبع تغذیه مورد نیاز، قابل حمل بودن آن، ابزار و لوازم دیگری که ممکن است با دستگاه جوش مورد نیاز باشد را انتخاب کنید. لوازم جانبی که ممکن است مورد نیاز باشد عبارتند از: مشعل، کلاه جوشکاری، دستکش جوشکاری، عینک و پرده جوش.

دستگاه جوش لیزری

حتما تا به حال آزمایش ذره‌بین و نور خورشید را دیده اید که چگونه باعث آتش گرفتن کاغذ می شود. اگر بخواهیم به بیان ساده اصول کار دستگاه جوش را بیان کنیم می توان گفت که اصول کار دستگاه جوش و برش لیزری نیز بر پایه همین آزمایش ساده فیزیک است، ولی بادقت و قدرت بسیار بالاتر. در این فرآیند از منایع نور مصنوعی پرتوان مانند تیوب لیزر co2 یا بلوک‌های دیودی که به دیود پمپ مشهور است استفاده می‌گردد.

جوشکاری با لیزر یکی از پیشرفته‌ترین روش‌های جوشکاری است که قدمت بسیار زیادی ندارد. از این نوع جوشکاری در صنایع فضایی و هواپیمایی کاربرد دارد. همچنین می توان از آن در ساخت ریزترین قطعات و یا ساخت جواهرات و …  نیز استفاده کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره جوشکاری لیزری کلیک کنید.

پلاستیک و سوخت های فسیلی

در حال حاضر، دو نوع مختلف پلاستیک وجود دارد: مصنوعی و زیستی.

پلاستیک های زیستی از مواد تجدیدپذیر مانند چربی های گیاهی، روغن های گیاهی، کربوهیدرات ها، نشاسته، باکتری ها و سایر مواد بیولوژیکی ساخته می شوند. برخی از اینها قابل کمپوست هستند و برخی نه، اما این یک پست دیگر است.

این مقاله به طور خاص بر روی تولید و ایجاد پلاستیک های مصنوعی تمرکز دارد.

من همچنین سعی خواهم کرد این را با اصطلاحات بسیار ساده و قابل درک تجزیه کنم زیرا بسیاری از مقالات در مورد ایجاد پلاستیک مانند یک کتاب درسی خوانده می شوند که برای خواباندن انسان بهترین است.

اگر چیزی شبیه ساده‌سازی بیش از حد فاحش به نظر می‌رسد، اگر می‌خواهید عمیق‌تر در فرآیند تولید غوطه‌ور شوید، همه منابعم را مرتبط خواهم کرد.

بنابراین، بیایید از همان ابتدا شروع کنیم.

پلاستیک از چه ساخته شده است؟
به زبان ساده، پلاستیک های مصنوعی از سوخت های فسیلی ساخته می شوند.

 

سوخت های فسیلی چیست؟
سوخت های فسیلی مانند زغال سنگ، گاز و نفت در گذشته زمین شناسی از بقایای موجودات زنده - اساساً چیزهای مرده قدیمی - تشکیل شده اند.

در حالی که پلاستیک را می توان از زغال سنگ درست کرد، بسیار رایج نیست. معمولاً از نفت یا گاز طبیعی ساخته می شود.

نفت با استفاده از یک پمپ از زمین استخراج می‌شود، و اگر شما مانند من بزرگ شده‌اید و با مادربزرگتان تلویزیون لند را تماشا می‌کنید، احتمالاً اولین خاطره شما که با نفت مرتبط است The Beverly Hillbillies است.

من فکر نمی‌کنم گاز طبیعی برنامه تلویزیونی موفقی داشته باشد، اما گاز طبیعی از زمین حفاری می‌شود.

پس از استخراج این سوخت های فسیلی، باید به پالایشگاه نفت منتقل شوند.

 

در پالایشگاه چه اتفاقی می افتد؟
ابتدا نفت خام باید بر اساس وزن و نقطه جوش به اجزای مختلف تفکیک شود.

برای شروع این فرآیند، نفت خام را در کوره گرم می کنند و سپس تقطیر می کنند. به این روش تقطیر کسری گفته می شود که فرآیند جداسازی مخلوطی از ترکیبات شیمیایی است.

تقطیر جزئی با حرارت دادن مخلوطی انجام می شود تا هر بخش تبخیر شود و سپس در محفظه خود متراکم شود.